Yüzleşmek Zormuş Katransı Yokluğunla

Yüzleşmek zormuş katransı yokluğunla
Bu boşluk dolmazmış öyle kolayca
Hangi otobüse binersem bineyim
Değiştiremem varacağım durağın adını

Haraketsiz kalır ümit beslediğim
Yorgun günler hicranın uğultusuyla
Geceler sarar yalnızlığımın çıplaklığını
Öldüreceğini sanırım bu sarılışın

Uyuklayan dolunaylar geçer
Senin için söylediğim türkülerin içinden
Yolculuğa bile çıkmaz hayalin
Bindiremem denize açılacağım sandala

Hayat hoyrat dize getiriyor sakinliği
Pervasızlıklar törpülerken ömrü
Ümitlerimizi kışlara bölüp uzaklaşacağız
Akşam üstlerimize çöken kara bulutla
Beraber alışacağız acıya sadık kalmaya

Bu savaşıda kazanacağım belki
Bir yerde alışacağım sensizliğe
Bu ödenmesi gereken bir diyetse
Boyun eğeceğiz kör talihimize
Boyun eğiş ve teslimiyet değil midir
Tekrar hayata hükmetmenin yolu

An gelecek silinecek çizği ve işaretler
Tan yeli karanlığın üstüne yıkılacak
Acıları dolayıp koyacagız bir zaman sonra
Pestil şirinliğinde hayatımızın rafına

Elele tutuşacak elimle içindekiler
Sarhoşluğum tutunacak içinin kıpırtılarına
Ve yeniden gözyaşlarımız birbirine karışacak
Bizi mutluluğa götürecek ırmaklara binip
Beraber ineceğiz huzurlu sonsuz bir uykuya.