Kendimle yüzleşiyorum gerçeğin aynasında,
Kendimi acımasızca yargılıyorum sorgusuz,
Cevaplar sus, pus olurken sorular karşısında,
Kendimle çarpışıyorum korkusuz.
Hatalar köşe, bucak kaçarken utançtan,
Keşkeler bir köşeye sinmiş durmakta,
Acılar bitkin vaziyette beklerken ayakta,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
