Kelimeler ile bedenlerden bir kale örüp,
sakladığım en kuytu yerinde,
bir bahar öncesinde ağaçlar gibi
uç yerinden kuru dallarının sürgün veren,
ama korktuğum görmekten,
kendime gözlükler yapıp,
arkasında olursa görmem - unuturum sandığım,
VE her denemenin daha büyük bir hüsranla sonuçlandığı,
şimdiyse bir okyanus gibi derin ve bilinmez olanın
ORTASINDAYIM
Kaçışlarımdan ördüğüm sarmaşıkların
ve onların içini dolduran örümcek ağlarının arasından
uzanıp, kalbimi tekrar çalıştıran bu HİS...
O hissin tek sahibi....
Bu yüzleşmenin TEK muhattabı...
Bir belirsizliğin HABERSİZ mimarı...
Şimdiyse tam da karşımda
Bütün kaçışların yalan olduğu kadar gerçek
Susamayacak kadar YAKIN...
07.03.2010
Ozan KıratlıKayıt Tarihi : 24.5.2010 01:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!