Yüzleşme Şiiri - Nurten Tarım

İhtiras susuzluğunda yüzleşir
Gölgelerde büzülen belirsizlik
Kerbela gözlerimde yürür
Ten ayrılışlarda tuzlanan bakış
Günah ağımda tövbeler
Katrenin saf suyuna hasret

Sineme kement atar
Rüzgarın iç çekişine ağlayan bulut
Varlığında kendini arar
Hazinesi boşalmış gönül sandığım
Sanki yaşamımın odak noktası
Dengesini arayan
Yazgı yağmurlara sözlü
Ağlayamayan zamanın uykusu

İhtimaller üzerinde yürüyen aşk
Yoksunsa baharın yeşilinden
Yalnızlığın üşüten kapanına düşer
Issızlığa düşmemek için
Çiğ düşmemiş yaprakla süslensen de
Güz ardında seher örgüsü gülün kızılı
Nevbahar aldanmasında göz dikenleri

Fırtınalı denizin kumulu
Kar kürklü tilki tuzağında
Yetişmenin ipine tutunur
Bülbül figanında yürek arar
Etamin gözbebeklerinde
Kaybolmuş dilimi arayan kelimeler

Sarınca yaşamın efsunlu nefesi
Topluyorum sevda zarfıma
Göz faksından düşen mektupları
Mühürlüyorum yılların sessizliğine
Hayalime tebessüm eden dudaklarını

Dilime mahkum
Yoksunluğunla bütünleşen şarkı
Halimi bilmez bıçak sırtı su vurgunusun
Nihavent makamında yorgun ve hüzünlü

Uslanmayan söz dizimi volta yürüyüşü
Bekleyen yol tedirginliğinde
Uyku kapımda seni bana getiren rüyalar
Sevdaya nakkaş melekler
İkilememde görünce göz doluluğumu
Aktıkça akar
Hicran çeşmemden hüznün suyu

İhtiras susuzluğunda yüzleşir
Tan aydınlığında karanlığın siyahı
Madem kötülük siyah
Neden gecenin siyahına saklanır gizem
Siyahtan kurtulmak istercesine
Uykuya yatan bedeni
Neden sarar düşlerin aydınlığın deli beyazı

İhtiras susuzluğunda yüzleşse de gerçek
Aşk kutsallığına damla düşürmemek için
Gece mahreminden çıkar
Dileğin yeşiline yatan mavi düş
Koruma kalkanını atın beyaz yelesine bağlar
Gecenin üç beş nöbetine yatan
Yüreğime el uzatan ağını ören örümcek