Uçmak için kanatlarının olmadığını hep unutursun.
Tüm kapıları kapattığını hatırlamazsın.
Zaman geçermiş,mekan değişirmiş...
Aslına dönermiş her şey.
Büyü bozulur rüyadan uyanırsın.
Anlamaya çalışırsın unutmak istersin.
Kabuk bağlayan yaralar yeniden kanar.
Yüzleşirsin kendinle.
Maskelere sığınırsın.
Kanarsın ve kanatır sın.
Özlersin ÖZLENMEZ SİN !
NECLA ARPA GÜLAÇAR
12/HAZİRAN/2012
MELANKOLİ
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta