Yüzleşme Şiiri - Mustafa Eldeniz

Kapını aç
Bu gece bir yabancı getirdim sana
Israrla tuttu kalbimi
Binlerce şarap önceydi
Binlerce yıl
Bana benziyordu

Islak kirpiklerimde deniz
Aldırma
Bu gün kararsız martılar uçurdum
Göğsünün iklimine
Yüzüne aykırı bir rüzgar çizdim
Mülteciliği bitti ellerimin

Kaç aşktan,kaç ayrılıktan
Çıkardım benliğimi
Kaç hiçliğe can verdi öyküm
Issız bir uykusuzlukta dalgalarla savaştım
Koparamadım eski beni
Eskiyen dilimi
Kaç kıyıda tükendi şairliğim…

Bir yabancıyla sevişmenin
Ağzımdaki acı tadını sunacağım sana
Ellerimde kalan cümlelerimi
Saatsiz eşiklerde çözülüşümü
Sadakatsizliğimi…

Dudaklarını öptüğüm an düş izi
Kaç düşten düştük
Birbirimize dokunabilmek için

Hiç biz olamadık gözlerinin terk eden ışığında
Sen uzak bir karayı özlerken bende
Lain fırtınalara gebeydi ruhun
Göğsünde çöl düğümlüydü
Gri tonlu
Yok oluşumu kutsardım sende…

Yüzümde eskil ayrılıkların
İlkel tebessümü
Ardımda kız kulesinin suçları
Hala bir yanım sahildeki o bankta
Bir yanım keder rengi
Ve hala meyhanede ağlayan kadını düşünüyorum…

Kendime ait ne varsa getirdim demiyorum
Gözlerindeki o terk eden ışığı sahiplenmeye geldim…
Aç kapını...