İnkarla uzlaşmayan varlığımın tanıklığıdır anlatacaklarım.Ya da ben öyle zannediyorum.
Onlardan herbiriyle kesişen yollarımızda bir bir farkında olmalarını sağlamaya çalıştığım benlikleri...
kimbilir belki bunlar da benim inkarımdı!
Neticede uzlaşmamazlık da bir yüzü değil mi inkarın?
İşte en çok bunu aradım ilişkilerde,yani bende beni...
Bu yoldaşlık nereye kadar kimbilir?
Oluruna bıraksak diyelim,artık bilmekle zehirlenmişsek de olasılıkları...
Başedebilme maharetinde ustalaşmak oyununda yaşamın,
Ben de varım.
Emel YunaKayıt Tarihi : 17.12.2007 00:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!