Yüzleşme Şiiri - Tolga Sönmez

Esirin oluyorum işte,
Geçici özgürlüklermiş toz pembe düşler.
Kara bulutların ıslağını bekliyor
Coşku denizinde umut.Harita da izi yok bir ada şimdi,
Gemiler en uzak kıyılardan geçiyor.
Kitabesinde eski dilde söylemler yansıyor hayatın
Gök yüzüne yüzümü dönmüş,
Ağladıkça açılan
kanatlandıkça alçalan...

Seziyorum değişiyor bir şeyler
Elimdeki hayat kıpırtıları can çekişirken
küçücük kalpli serçenin,
yüzü tanıdık ihtiyar bir delikanlıydı zaman.

Sureti tabiat aslının hükmü kalmamış
tesadüfen rastladığım çocukluğumun.
Haberler verirken kirlenmişliğimden
ben isimli birşey kalmamış geleceğimden.
Kitabenin alfabesinden eksilen
yeni yerler görmeliyim.
Yeni gözlerle bakmalıyım o yerlere.
Sesimin tınısını,
yüzünün tılsımını taşımalıyım engin mavilere
Benim olmalı hayatım
özgürce ve kendi kendime.