Yüzleşme Şiiri - Abdullah Göçben

Acıdır ki yaşamak,
Anlarında bazılarını yaşamın.
Bazılarını ki;
Ki o zaman
‘ot’laşmak istersin doğada.
Umarsız yaşamayı göze alırcasına.
Belki de çoban olmak istersin,
Bilirsin:Koyunu dost,
Düşmanı kurt.
Hanidir,çalmamıştım zamandan az biraz.
Hanidir, duraklama dönemini yaşamamıştım padişahlığımın.
Hanidir,’surat’sız kalmamıştım,
Hani dir, beyinsiz.

Olmadı!
Bir mola vermek gerekti
Yaşamın eğreti aralığında.
Kim bilir hangi istasyonun,
Kirli tuvaletinin,
Çirkin kapı yazılarında
Beynimi beklemeye aldım.
Nerde yitirdim ‘ben’i mi?
Yoksa malum çete mi kapattı karanlığa?
Ortada kan davası mı var acaba?
Ne bedel ödemek gerek,
Ne ödünler vermek?

Yırtıp dağları enginlere sığmamak,
Hangi çılgının zincirlerini kırmak,
Coşkun sel gibi akıp,
Denize ulaşmak var ya...
Hadi.
Hadi başla..!