Yüzleşme Şiiri - Nasıf Acar

Geceleri,
Başımı yastığa koyunca,
Uzanıyor hayatım önüme,
Boylu boyunca…
Çocukluğum, yeni yetmeliğim,
Gençliğim
Orta taş, ileri yaş,
Yaş altı, yaş üstü derken…
Ve her yaş gurubumla söyleşirken…
Artılar, eksiler, hatalar, kazançlar…
Bir bilanço çıkarıyorum katar katar,
Altmışlı yaşların,
İlk basamağına adım attım
İki bin yirmi üç yılının,
Yirmi dört şubatında,
Yüzleşiyorum yaş aldıkça,
Yaşlarımla korkusuzca…
Kendimi aldatmamacasına…
Sonra kayıpları düşünüyorum.
Erken erken giden kayıplarımı,
Teker teker akranlarımı
Gidenlerin de benden,
Çokta yaşlı olmadığını görmek,
Ve hatta bir kaç yaş
Küçük olduklarını
İçim cızıldayarak anımsıyorum
Fatma Mercan’I
Abisi Mehmet Özdemir’i
İlkokul arkadaşım
Sarı Mehmet’i
Hazır değilim ölüme…
Bu güzellikleri
Bırakıp gitmek….
Elbet bir gün gideceğiz,
Her şeyi burada bırakarak,
Yüzüm buruşuyor aklımdakilerle,
Konuşamıyorum.
Anlasana….
Derin duygular
Yaşama isteğimi kışkırtıyor.
Naif yüreğimi parçalıyor.
Yaşama sevincim gelip,
Üst kata,
Sol odaya yerleşiyor.

Nasıf Acar
16.06.2023
Bekilli/DENİZLİ