Yüzleşme Şiiri - Ahmet Yıldırımtepe

Ele verdin kendini
Acılarını sürdün dile...
Deki ey gafil !
Sûizan ettin
Diz kır, af dile...

Öbek öbek konup kalkar mavi kelebekler
Kalbinin toplu mezarlarına
Bir katliam sonrası
karanfil demetidir
Ceset kokulu toprağa bırakılan
göğsüne taktığın yalnızlık

Vereceksin elbet hesabını
Sorulacak çetin sualler
Hiç bir günah gizli kalmayacak
Bunca ölünün vebalini taşır da bu yürek
Ölüden korkan koca mezarlık
Söyle şimdi nereye saklanacak

Kendinden kaçabilir misin
Yahut, yüreğini söküp atabilir misin
göğüs kafesinden

Bir ceset nasıl taşır onca cesedi
Hangi gassal yıkar
Ölülerle dolu ölü bedeni
Helallik istenirken
kim şahitlik eder arkanda
Kim bilebilir ki
bir tabut bin ölüyü taşır içinde

Sır gibi saklasan ne çıkar
Silinir mi sanıyorsun parmak izlerin.
Gözlerinden okunur,
kanlı savaş meydanı gözlerinden.
Suç mahalinde bıraktığın delilleri
yok etmen için
kendine gelmelisin

Öbek Öbek konup kalkar mavi kelebekler
Kalbinin toplu mezarlarına
Bir katliam sonrası
Karanfil demetidir
Ceset kokulu toprağa bırakılan
göğsüne taktığın yalnızlık

Ele verdin kendini
Acıları sürdün dile
De ki ey gafil !
Sûizan ettin
Diz kır, af dile...