2-3 yıl az bir zaman değil...
Neden hala bazı yaralarım bu kadar kolay kanıyor.? .
Neden hala gülüp geçemiyorum bazı şeylere?
Ne kadar derin kazınmış olursa olsun
Nasır tutmuş olmalıydı çoktan....
Ve bu kadar kolay nemlenmemeliydi gözlerim..
Her gelişmeyi göze alabilecek genişlikte olmalıydı gönlüm...
O genişlikte nefes alabilecek havayı bulabilmeliydi yüreğim..
Geçmişe ağlamakta neymiş allahaşkına..
Yoksa korkuyor muyum? ama neden?
Kaybetmekten...
Tam yakalamışken mutluluğu kuyruğundan
Kaybetmekten mi korkuyorum?
Evet, sihrin bozulmasından
Rüyadan uyanmaktan
Yine acılarla karşılaşmaktan
Korkuyorum belki...
14.3.2005Ankara
Kayıt Tarihi : 9.6.2005 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!