Yüzleşme Şiiri - Nurhan Polat

Gitmenin hakkını vermeli insan...
Mesela hiç hatırlamamalı onu!
Gülüşünde hiç ısınmamış gibi,
Hüznünde hiç üşümemiş gibi...

Sanki hiç tanımamış gibi,
Adını duyduğunda,
Mahallenin bakkalından bahsetmişler gibi,
Sıradanlaşmalı onun adı...

İthaf ettiğin şarkılar, bağrını delmemeli,
İçinden:''Keşke dönse'' sözü hiç gelmemeli,
Okuduğun şiirler, onu bağırmamalı,
Bunlar hala yaşanıyorsa,
Ruhun bedeninden ayrılmıştır sadece...
O gitti diye, sen kaldığını sanırsın.

Aslında acını ertelemektir bu,
Hüznünü, mizahın altına süpürmektir,
Sende gitmek istiyorsan eğer,
Acı bitene kadar, kal onunla...
Kandırma kendini;
Bırak, yüreğin zamanı gelince,
Unutmayı öğrensin...!