Gece yarısı saat oniki,
Bir öncesindeyim günün bir sonrasında.
Korkular bedenimle buluşur bu saatte,
Ve aksatmadan sorgusuna başlar her gece.
Bir tek doğrular merhaba der sabaha,
Yanlışlar ise gece karanlığı,
Gece karanlığı hüznün adresi
Orda geçmek bilmez saatler.
Uzun sürer vedalaşması,
Ve her veda da bir gözyaşı.
Belki hatalara,belki insanlara,
Ama on ikiden önce verilir hesabı.
Ayrılıkların da öyle,
Sevgili gibi,
Bu saatte olur tesellisi.
Sesini bu saatte duyar dinlersin,
Bir ayna gibi yüzleşirsin kendinle,
Bu saatte olur tövbeler,
Ertesi gün gece onikiye,
Yeni umutlar,yeni hayaller.
Kayıt Tarihi : 16.7.2011 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Altınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/16/yuzlesme-101.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)