Yüzleşebilmek Şiiri - Yüksel Türk

Bazen aynanın karşısına geçip
Gözlerimizi gözlerimizden kaçırmadan
Bakmalı kendimize dakikalarca
Acıtsada, konuşmalı insan denen yanımızla
Varsa cesaretimiz,
İnilmeli içimizdeki en derin karanlıklara
Oradan sol yanımıza akıp,
Vicdan denen mahkemede,
Amasız ve fakatsız söylenmeli söylenecekler,
İkrar edilip onarılmalı,
Tahrip edilmiş tüm çürümüşlükler
Bir heykeltıraş gibi yontulmalı kabalıklar,
Ve sökülüp atılmalı pas tutmuş hastalıklar,
Sonra yeni, yepyeni, tertemiz bir insan olarak,
Donatıp kendimizi en güzel değerlerle,
İnmeli meydanlara, çıkmalı zirvelere,
İnsan kalarak