Yüzleş Kendinle Şiiri - Nuran Karaca

Paylaşılamaz acılar
Ateşin yandığı yerde savrulur küller
Sen yine de derdini söyle ,
Dağlar taşlar gökyüzü dereler dinler.

Çölde kum zerresiysen karış rüzgara
Bağlı dilin çözülsün
Dökülsün yüreğinin
Çelik kapısı ardındaki sırların.

Tuzlu yağmur damlaları dudaklarını yaksa da ;
Hasret ateşinden hallicedir
Serinletir yüreğini umutlar
Hafızanın kapısında
Nöbetteyse hala acı hatıralar ,
Şaşırt gülümse yüzlerine
Torpil geçsinler bu aralar.

Tutunacak dalların sarsıp korkutsa da ;
Bırakma kırılmamış ya
Dileyenin bir yüzü kara .
Uyuyanlar gezegeni değil bu dünya
Öyle uyanıklar vardır ki ,
Aklına gelmeyeni getirirken
Bazen istemeden ilaç olurlar yaralarına .

Yolların karla mı kaplı ?
Açacak dermanın mı kalmadı ?
Gece sona erdi güneş doğmak üzere
Isıtır ayazda kalan bedenini.

Gün gelecek gönüllere dokunacaksın
Kimsenin dokunmadığı yerden
Büyük seveceksin
Kimsenin ruhu duymayacak ,
Kendinden bile gizleyeceğin sevginden .

Kıymetlisin sen özelsin
Samimice dök içini yüzleş kendinle
Hataların tekrarından dönersin
Yeni günü yeni bir sayfa açarak ,
Başlamaya değecektir ne dersin?.

Susmaz Şiirler

21:02 10.03.2019