Yüzlerce Bahardım Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Seni getiren uyku da vicdanlıydı
Nasıl da birden bire kesildi ayaz
Ellerin, üşüyen ellerime bahardı
Gülüşün de kış ortasındaki yaz

Gelişin, çorak ömrüme bir armağan
Yüzümü ıslatan yaz yağmuruydu
Bozkırın kuruyan pınarına da can
Kavrulan yüreğime serpilen suydu

Teninin kokusu bozkırdan esinti
Kendimden geçtim, gözlerimi kapattım
Üç beş saniye tüm ömrüme eşitti
Gör işte, senden önce nasıl bedbahtım

Uyandım, dünya zamanı başa sardı
Kuş gibiydim, değmedi yere ayağım
Hislerimi tarttım, içim utangaçtı
Sevinçten uçtum, gökyüzüne sığmadım

Yanağıma emanet buse yasaktı
Görmesinler diye gamzemde sakladım
Saksıya diktim, dallanıp budaklandı
Aynaya baktım ki, yüzlerce bahardım.