Yüzler ve Yollar Şiiri - Yalçın Aydın Ay ...

Denizcinin balığı tuz, seyyahın soluğu toz kokar.

1-' Yüzler ' dedi aldı Reis:

Çıt diye kırılır bir körpecik dal en ölümcül yerinden
Usulcacık öpülür denizkızı ortasında düşünün
Kar tanesi döner döner de konamaz yere
(Yüzler / yüzlerim benim
yellerde eskir)

Babamın vurgunundan önceki üç balık akınından beri
göğsünde uyuttu beni bu mavi kız
Ya sen
kaç çift ayakkabı eskittin yollarda
belki de akranız
(Yüzler / yüzlerim benim
yıllarda eskir)

Uzunyol şoförleri getirdi muştunu
En eski yataklarına
en beyaz çarşaflarını serdi hancılar
Anahtarı kaybolmuş bir kelepçe elindeki şu bavul
Bir çift ayakkabı parasıyla
kaç ülke satın alınır de Göçmen
-Sen mi yolları eskitirsin
yollar mı seni be Göçmen-
(Yüzler / yüzlerim benim
yollarda eskir)

2- ' Yollar ' dedi aldı Göçmen:

Hiç gökyüzü görmemiş bir uçurtmayı seyre dalınca
unutmuşlardı bu küçücük sözlüklere
unutmak! sözcüğünü koymayı
Devcilik oynuyordu sevinçten beyaz umutlar
(Yollar / yollarım benim
yedisinde yenmiş çocuk dayağı)

Bir beden kalkar masadan mora belenmiş
bir can daha eskir insanlık
Kora döndükçe dizeler
bir şiir daha yaşlanır ozan
Ne can sitem eder
ne şiir doğduğuna
(Yollar / yollarım benim
eskitirken büyütürler ayağı)

Bin parıltı olsa da
her seferde güneş çıkmaz denizden
Ayrılığın mezesi şarap
şarabın mezesi balık
balığın mezesi ne Reis
Silahın üstüne gitmek aptallık değildir her zaman
-Balıklar mı sana meze
sen mi balıklara be Reis-
(Yollar / yollarım benim
dolaşmış balık ağı)

Eylül’87 İğneada