abdullah oral Eylülzamanı kitab
YÜZLER DONDU
Bir bakın şu kondular,a
Süte hasret gözler dondu
Nasıl yaşar aç çocuklar
Dudağında sözler dondu
Sormaz kimse halin nedir
Sen çalış Patrona yedir
Yeni dünya işte budur
Ateş almış Yazlar dondu
Solan gül açar mı daha
Ölüme biçilmez paha
Öfke nasıl kalkmaz şaha
Üşümüş aç yüzler dondu
İçimden bir nehir taşar
Dağlarımda zulüm yaşar
Vurulmuş türküler düşer
Mızrap deymiş sazlar dondu
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 20:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Oral](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/10/yuzler-dondu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!