Yüzler Şiiri - Ahmet Bahçevan

Yüzlerce yüz bürür her gün yollarımızı
Kimi kuytu ve tenha, kimi yolgeçen hanı

Yorgun erincimizi hamağında sallayan
Akıp gitmeden önce bir ırmağa acıdan

Kitap sayfalarında unutulmuş olanlar
Boyanır mavilere konup kalktıkça kuşlar

Ana yurdudur hüznün, sevinçler yaz bulutu
Seyir defteri gibi yüreklerin tuttuğu

Derin çizgilerinde solan hayatın benzi
Fısıldar aynalara sakladığımız gizi

Geçit vermeyen aşka, sesi kırılan yüzler
Onarırsa us usta yeniden yüzleşirler

Çocuk yüzüdür elbet seyriyen gözlerimde
Yetmiyor anlatmaya bulabildiğim imge