Yüzgörümlüğü Şiiri - Tahsin Şimşek

YÜZGÖRÜMLÜĞÜ
-Zeynep'e-

Zamanın en duru yerinden
Kana kana sular içiyorum seninle
Ipılık oluveriyor hemen
her şey / yepyeni
Bir yaşamın dörtyol ağzında

Bahar toprağı gibiyim
Çiçeklerim var tomur tomur
Ayışığında son anka neşeyle
Şarkısını söyler gecemizin

Ufkumdan hiç eksilme
Güneşim olduğunu bileyim,
Yaşamın sıcaklığını ver,
Ellerini ver, gözlerini
ver öpeyim

Her öpüşte
Bu sıradışı zamanın
En güzel sabahında
Varolduğumu bilmekteyim
Dönüp dönüp sana gelmekte
senin olmaktayım

Zamanın en duru yerinden
Çiçekler dermekteyiz seninle
Gonca olup açıyor
ellerimiz ilk kez
Uzanırken ilkyaz bir sevgiye

Sevmeliyiz yürekteki sözüm
Sevmeliyiz beraberliğimizi
Sevdanın ten çiçeklerini
Ve yaşama kenetli her şeyi