kaçışların değil insanlığın ortak dili satırlarında hayat bulan cümlelerin; kalemini sıkı kavrıyorsun çünkü belinden.
konuşkansın aslında suskun kalmalarının ötesinde, konuşmak istediğin nadir anlarında; suskunsun aslında anlatmak istemediğin binlerce sözcüğünün ardında.
hep var çevrende birileri sevsen de, sevmesen de; sever gibisin sevmediklerini, sevdiklerineyse mahcubunla karışık ilgili-ilgisiz; arayıp da bulmak istemez, bulmak ister de aramazcasına hayallerini,gerçeklerini; ne seni, ne beni, ne kimse? leri.
güpegündüz günlerince okşadığın onca akıl, karanlık çöktüğünde tek başınalığındaki yalnızlığına terkediyor benliğini; bir yastığa baş koyduğun sırtı dönük rüyalarınsa simsiyaha boyuyor gecelerini.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla