Yüzbin Çiçek Şiiri - Muhammed Akbaş

Saçının teline kurban olduğum
Mahrum etme beni güzelliğinden
Görmeyince yaprak gibi soluduğum
Mevsime terketme kendiliğinden

Bırak saçlarını canım sevgilim
Cennete dokunsun ilk defa elim
Anlatamaz aşkı kırık kalemim
O yüzdendir yazıp yazıp sildiğim

Hasret; karabasan başımda bekler
Yanımda değilsen duruyor zaman
Hasret; kâbusuma ıstırap ekler
Durmadan ömrüme vuruyor zaman

Dokun ellerime gözlerime bak
Benim bu şifaya ihtiyacım var
Buz tutmuş kalbimi kalbin yakacak
Aklım fikrim ömrüm hep sana koşar

Gül yüzlüm nur yüzlüm tut şu gönlümü
Koşalım birlikte bir geleceğe
Gel gül bahçesine çevir ömrümü
Her zerren bedeldir yüzbin çiçeğe