Yüzakı İşlemeli Gönülkarası

yüzünü yalarken dalgaların köpükleri
akardı kıyıya inceden vurgun
tekleşen bedende çiftleşirken gözlerimiz:
—Sen beni sorgulardın
—Ben kendimi yargılardım

karanlığın çiy yediği vakit
seni gösteriyordu çoban yıldızı
her günün doğuşunda
yüzün sarıya çalardı biraz

- kozadan uçtum
sensizliğe gömüldüm
gözlerim seni beklerken
ben gidişinle öldüm -

duygunun ipi koptu aşka dokunduk
gözlerimizde ıslak bir tebessüm
düğümlenirken dilin dilime
damağımızda sevi sözcüklerine dönüşürdü
birbirimize yamadığımız kaçamak bakışlar

- odamda döküldü hazan
camda kırıldı perde
tutuşurken rüzgarda mavi
çaktı gözlerimde şimşekten bir alev -

gözlerim çoğalırdı yüzümde
aynalardan tokat yerken
çatlardı yaşamöyküm suskunluğumun mecrasında
gidiyorum kumdan kalelere tırmanmaya
bulmak için yalnızlık tacını
kıvılcımlar nefesi bağlarken ölüme
gecenin ince ayarlı saatlerinde

Yuvam: gece
Kılavuzum: yalnızlık

çürümeye yüz tutmuş hatıraların yorgun hatları
öğrenemedim zamanın aşk dilini
artık seni benden ayıran bir halka
dizelerim parmaklarında