Yüz Yıllar Sonra Şiiri - Cuma Ali Çetin

Kalbime aşkının lezzetini ver...
Tadım silinmesin yüz yıllar sonra.
Eserlerimi şu yer yüzüne ser...
Adım silinmesin yüz yıllar sonra.

Etlerim çürüyüp kemiğim kalsın !
Mü'minler bana hep fatiha salsın !
Şiirler dünyaya mirasım kalsın...
Adım silinmesin yüz yıllar sonra.

İsmim has kullarla bala banılsın !
Suizan besleyen her dem yanılsın !
İyilik, güzellik ile anılsın...
Adım silinmesin yüz yıllar sonra.

Solmayan baki bir bahçeyle, bağla...
Bu yolun ucunu cennete bağla.
Sana layık bir kul olmamı sağla...
Adım silinmesin yüz yıllar sonra.

Şeytandan, nefisten ederek ırak..
Kullukta tepeye, zirveye bırak.
Bende Rasül'üne olayım çırak...
Adım silinmesin yüz yıllar sonra.

Ahlakın güzeli bende derilsin,
Duyunca kefere biraz gerilsin !
Vakıf'a, çeşmeye, şehre verilsin...
Adım silinmesin yüz yıllar sonra.

Kalmasın içimde zerre kadar kin !
Varınca dost gibi kucaklasın sin !
Kıyamete kadar var ise iznin...
Adım silinmesin yüz yıllar sonra.

Bana demesinler artık mâzıl'sın !
ben aciz bir kulun, sense fazıl'sın !
Amel defterime sevap yazılsın...
Adım silinmesin yüz yıllar sonra.

Cumali bu ömür sona erince...
Otursun tüm taşlar yerli yerince.
Bu emanet canı sana verince...
Adım silinmesin yüz yıllar sonra.

Sin: mezar.
mâzıl: çıkarılmış, azledilmiş.
Fazıl: faziletli, erdemli, üstün.