Benim günaydınım ocaktan çıkınca başlar
Görünce ailemi sevinçten akar yaşlar
O an güneş doğar evime yanar ışıklar
Yüz karası değil bir lokma ekmek parası.
Her gün veda ederim çoçuğuma eşime
Korkuyla inerim yerden Dörtyüz metre dibe
Emanet ederim canımı yüce Rabbime
Yüz karası değil bir lokma ekmek parası.
Soma’nın kaderi başka iş yok yapılacak
İnmezsen ocağa çoluk çocuk aç kalacak
Kömürden para harcamaya kıyılmayacak
Yüz karası değil bir lokma ekmek parası.
Çaresiz ineriz ocaklara dizi dizi
Her an kömür karası bir ölüm bekler bizi
Gözü yaşlı bırakırız sevdiklerimizi
Yüz karası değil bir lokma ekmek parası.
Sağ salim çıktığımız da ölümlü ocaktan
Korkmayız dışarıda kavrulsak ta sıcaktan
Anı yaşarız endişe ederiz vuslattan
Yüz karası değil bir lokma ekmek parası.
Emin ÇELİMLİ
Kayıt Tarihi : 19.9.2014 20:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!