Yüz görümlüğü ister zifaf

Yüz görümlüğü ister zifaf
Kendine ucuz bana pahalı gelecek
Zindanlarda af, mahpuslar salıverilecek
Herkes özgür olacak
Ben ise tutsak

Bir tek yüzüm var!
Ayazın, kışın karın yaladığı
Birde yüreğim var ki, orta yerde
Gelenin geçenin köz vurup dağladığı
Fanusumdaki bütün haneler metruk
Hepsinde hüzün, hepsinde matem
Ümmetin Kerbela’ya ağladığı
Kimine göre göz yaşı şifa
Men’i meçhul derde

Bir tek Tanrı’ya sorabiliyorum
Ey Yüceler Yücesi Kudret!
Benim ahsenim nerde?

Göğün matrağındayım
Zaman hangi zaman
Kıyamete çeyrek kala
Emmareden el-aman
Öncelerden geçilmiş yollar, bu yollar
Etrafta ıstıraba sarılmış, kırılmış kollar
Safa Mina’nın muhasebesine oturmuş
Defteri kebirin satırları firak dolu
Bir katrelik batına, onlarca
Tonlarca misak dolar

Fesleğen koymuşlardı eşiklere
Umut ikliminde bahar yelleri eserken
Mevsim kuraktı, kevnin bezm-i hakikatinde
Bir gece yarısı, perde indi gözlerine Hümanın
O tamda habere “selamen kavlen.,” derken
Uçurumlar yarıldı dibine düşlerin
Mumları söndü, peyderpey
Doğmadan taze gülüşlerin

Şimdi siz, yas tutun
Aşktan üşümüş, ölmüşlere
Mezar taşlarına, kırmızı karanfiller
Hayattayken bir defa dahi olsun
Göz göze gelemeyen eşlere
Sözün mü yok, sözüm yok!
Emanetim kadir bilene
Vefalı döşlere..

19.01.2009