Yüz Görümlüğü Şiiri - Yorumlar

Yüz görümlüğü ile farklı bir yaşama adım atılacağı zannedilir, ancak yaşamın olmazsa olmazları ve istemesek de tüm gerçeklerinin değişmeyeceği gerçeği farklı pozlar versek de ortadadır.

Mustafa Hocam' ın farklı güzelliklerinden biriydi bu güzel şiir.
Tebriklerimi yolluyorum.

oysa ne güzeldir.... ne özeldir 'yüz görümlüğü ' ..Yeni başlangıçları... yeni umutları müjdeler... Ancak her kavram içinde zıddını da barındırır. Unuturuz çoğu kez. Anımsadığımızda ise canımız fena yanar... Mustafa hocamın dizelerini okuduğumda bir kez daha ' anlatımın' gücüne hayran kaldım.... Genel kaosun.... iç dünyasındaki yankıları müthişti.... Evet canı fena yanmış.... Zaten ülkecek canımız fena yanmıyor mu....Her türlü canın ... can çekiştiği ! Ne toprak rahat... ne ağaçlar... ne hayvanlar ...insan....insan sa zaten çoğu kez tanıyamayacağız yüzlerde çıkıyor ortaya....Elimizde ' bir derin mavi ! ' kaldı... O da ne kadar dayanırsa artık.... Saygı ve sevgiler Hocama ve onun engin dizelerine....İyi ki var ... hep var olsun dediğim Canlardan o ....Bu arada artık kitaplar gelmeli :)

Heyecanını kaybettikçe köşesine çekiliyor
Alışıyor herhangi biri olduğuna gün
İnsan yana yakıla ömrün köşe başlarında
Dün, kanatlarını yola yola ölüyor…

Yufkalaştıkça saydamlaşıyoruz işte
Dayanıksız bedenimizin bir yanından girip
Öbür yanından çıkıyor karanlık
Donuk ve kıpırtısız dolaşıyor kanımız
Deli poyrazlar yüzümüzde tokat
Tepkisini unutmuş delikanlılığımız!

Yüreğine sağlık hocam,baştan sona beğeni ile okuduğum harika dizeler,tam puan ile sayfamda.

Sevgili Mustafa Hocam Yüz Görümlülüğü adını koymuş şiirine.
Evlenen oğlanın taze eşine duvağını açıp da yüzünü gördüğünde ona verdiği gücünün yettiğince pahalı olan bir hediyedir yüz görümlülüğü. Şiir bu başlığı son mısralarından almış olmalı.
Yüz görümlülüğü bir kez verilen hediyedir. İki kez verilecek değil ya!
Akıcı mısralarla bir solukta sona varan şiir içindeki farklı duygu tanımları ve iç konuşmaları ile bir Mustafa BAY şiiri olduğunu kanıtlıyor.
Kaygan olan duvarlar mı acaba? Üstelik giderek kirlenen, şekil değiştiren bir duvar neyi temsil eder? Şiir böyle bir tanımlamaya, benzetmeye neden konu olmuştur?
Acaba kişiyi bu kadar yaralayan; gecesini ve gündüzünü allak bullak eden onu diğer insanlardan uzaklaştıran durumun kaynağı nedir?
Bir insanın dostluğa uzanan eli neden tutulmaz ya da o eli tutan eller neden sahte çıkar…
İnsan yaralanıyor gereği yapılmayan verilmiş sözlerden.
Dürüst insanların beklediği güzel dünyanın ve güzel insanların oluşturulamayışı doğaya onulmaz hasarlar verirken şair biraz hüzünlenmeli ve biraz öfkelenmeli elbette…
Sonuçta:
Kendine özgü anlatımı olan ender şairlerden biri olan Sevgili Mustafa Hocam şiirlerini artık birkaç kitapta toplayarak okurlarına sunmalıdır diye düşünüyor; kendisini sonsuz saygımla selamlıyorum

Emeğine sağlık,anlam ve anlatımıyla düşündüren bir şiirdi, canı gönülden kutlarım Hocam Saygılarımla...

Zaman içinde bir çok şey değerlerin yitirip ,içi boşalıyor, tedüzeleşip sıradanlaşıyor.Insanın özleri sekteye uğratıp yabancılasiyorlar .Her el diğerinin aynı ...
Karamsar bir hava yoğunlaşmış şiirde.Hak vermemek elde değil. Toplumun karakteristik yapısının bozulduğu bu süregenlikte normal karşılıyor insan.Inşallah delikanlı pozumuz unutulmaz dileğiyle tebrik ediyorum Mustafa Hocam. Yine düşündüren güzel şiirinizi beğeniyle okudum.Saygılarımla...

Hayat bu bir defalık,
Emeğine sağlık,anlam ve anlatımıyla güzel şiir.

Tema ,dil, ahenk ,ruh hali , yazanın ruh hâli, okurda estetik bir hâl uyandırıp uyandırmadığı , yani zevken idrak hissi verip vermediği..
Gibi kriterlerle bakılır şiirlere .. belki ilave nice bakış açısı ile birlikte de bakılabilir.
O halde buyrun bakalım , metne..

Bir defalık hayata
Kaç poz verebilirim daha?

Anlam yüklü şiirinizi ve sizi gönülden kutluyorum Hocam ...Saygılar ..Selamlar ..

Umutsuzluk ve unutulmuşluk hissi hakim dizelerde, ardından incinmişlik en kırılgan yerinden ve o herşeyi toz pembe gösteren perde yırtılmış demeyelim de kirlenmiş sanki biraz ve kendinle başbaşa kalıp kendini bile yabancı olduğunu anlamak ve görümlüğünü verdiği yüzle yüzleşmek, ya kabulleneceksin yeni öğrendiklerini ya da kirlenmiş perdeyi yıkayıp yeniden asacaksın yerine....

Yoksa hiç mümkün değil, bir defalık hayatta tekrar tekrar poz vermek, Anlamlı ve çokça düşündüren bir şiirdi, canı gönülden kutlarım Hocam saygılar...