Giderek daha kaygan
Daha gri ve beyazdan uzak
Boyutları daha da yuvarlanıyor
Tutunacak yanı kalmıyor duvarların.
Hayat bu kadar şekilsiz miydi
Her şeye benzetilebilir
Hiçbir şey denebilir miydi ardından?
Kabaca ikiye bölünüyorum bu aralar
Geceleri sevdiklerim siliniyor bir bir
Gündüzleri dumanaltı nöbetlerim.
Ne çok el elimden çıkıp gidiyor
Binlerce eldiven düşüyor yere
Unutulmak bu diyorum ben de
“Ağız dolusu uçuk…”
Ve ateşi kendiliğinden sönen sözler
Tutulmak için verilmeyenlerinden…
Heyecanını kaybettikçe köşesine çekiliyor
Alışıyor herhangi biri olduğuna gün
İnsan yana yakıla ömrün köşe başlarında
Dün, kanatlarını yola yola ölüyor…
Yufkalaştıkça saydamlaşıyoruz işte
Dayanıksız bedenimizin bir yanından girip
Öbür yanından çıkıyor karanlık
Donuk ve kıpırtısız dolaşıyor kanımız
Deli poyrazlar yüzümüzde tokat
Tepkisini unutmuş delikanlılığımız!
Bir defalık hayata
Kaç poz verebilirim daha?
19.06.2017
Kayıt Tarihi : 19.6.2017 10:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonbahar, soğuk...
Mecbur bırakılmışız ölmeye...
Zamana her saniye yenilmeye...
Güzel şiir
Tebrikler
Alışıyor herhangi biri olduğuna gün
İnsan yana yakıla ömrün köşe başlarında
Dün, kanatlarını yola yola ölüyor…
Muhteşem tebrik eder hayırlı çalışmalar dilerim Allah’a emanet olunuz esen kalınız
Hayırlı bir Yeni yıl diliyorum ömrünüze...
Her şey gönlünüzce olsun...başarılar dilerim.
Sağlık ve mutluluklar sizinle beraber olsun sevdiklerinizle beraber.
Tebrik ederim. Yüreğinize sağlık sn Mustafa BAY üstadım
Saygılar sunarım...esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (78)