Yüz Gök Meselesi Şiiri - Reşat Öztoprak

Zamanın bir yerinde
Bırakıp gideceksin ne varsa
Yok olacaksın kelimeler haricinde bir müddet
Taşamayacaksın, sığacaksın bir avuca
Var olana değin bir çiçeğin yaprağında

Kırlangıçlar taşıyacak oradan oraya
Bulutlar taşıyacak, belkide sokakta bir köpek
Rüzgarlar taşıyacak külleştirip,
Külleştirip ateşler seni taşınacaksın
Tanışacaksın yeniden hayatla
Bir ağacın gövdesinde, bir baykuş sesinde

Dönüp dolaşacaksın hiç durmadan
Duraksamadan, ıskalamadan hayatı
Anlayacak kadar gidecek
Anlamayacak kadar kalacaksın ardında
Sanrıların aslında birer hayal olduğunu

Görüyorsun
Ne varsa sürekli bir yolculukta
Ben ise oturmuş hiç birini düşünmüyorum
Ya da düşünüyorum söylemiyorum
Söylesem ne olacak, ne değişecek
Değişmemesinden korkuyorum

Bir buluta binmiş
Sadece yüzümü gökle dolduruyorum
Ve seni seviyorum