Kendini bir halt sanma
Saman olsan yel götürür
Toprak olsan sel götürür
Sevdiğini almazsan el götürür
Bahtım kara her günüm kara
Mahkum ettin beni dört duvara
Öldürdün beni komadın bahara
Her mevsim kış oldun bana
İnceyim senin yanında iplik gibi
Üstünde gölgeyim bir bulut gibi
Beni kendine âşık ettin deli gibi
Sevdana doyamadım uyku gibi
İnce ince kalbur gibi beni eledin
Gönlüme sen nakış nakış işledin
Girdin kanıma hayatı zehir ettin
Ne yaşattın ne de beni öldürdün
Kayıt Tarihi : 19.5.2024 22:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!