Bir sabah yürüyüşünde gülümserim,
Havaya, doğaya,hatta insana
Yaradanın verdiği güzellik ile,
En masum yüz ile,
Anamın elleri elimde ise
Oğlunun gözlerinin içinde ise sevgisi
Onun sıcak bağrında isem hala,
Gülümserim, çocuk yüzüm ile,
Gözlerinin içinde kaybolduğum kadın,
Sen tüm hatalarıma rağmen,eksik olan beni bile bile
Buğulu gözlerime akar isen delice bir aşk ile,
Yüzüm en adam haline bürünür,
Kızımın ellerinde ise ellerim,
Onun pamuk yüzünde ise yüzüm
Gülümseyerek kıramadığım tüm nazlarında ben,
En baba yüzümdür benim,
Dost ile yürüyor isem,
Dost ile konuşuyor,
Ruhuma işleyen sohbetlerde isem,
Dost iki kadeh rakıyı koydu ise,
Ben en dürüst yüzüm ile oradayım.
Tüm art niyetlerini bildikçe
Tüm nefretlerini içimde sakladıkça,
Bilsem arkama dolaştıklarını,
Tüm istemezliklerine rağmen,
İçimi dolduramayan nefreti silkeleyip,
İnsan yüzümle, ben size yine de dostum.
04.06.2014, gü, Yüz
Günan ÜlgenKayıt Tarihi : 4.7.2014 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Gün An Hayat’ın 100′ ü" Serisi Nicedir yazdığım 100.şiir, hayata dair, bana dair tecrübelerin, dostların ve düşmanların, sevdalara ve insanlara yazdığım belki olursa ilk kitabımın son şiiri, bir süre mola veriyorum, hayatın yeni bir kavşağında belki de bir dönemecin de karşılaşmak üzere. https://www.facebook.com/gunanhayatinyuzu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!