Yüz Şiiri - Süleyman Eser

Rabbim!

Yüzsüzüm, geldim yine, viran ocak.
Yaradır gönlüm, daha mahzun etme.
Bilirsin başka kapım yok çalacak.
Zelildir kulun, kula mahdum etme.

Sessizim, dudaksızım emrin için.
Sorgu yok, şüphe etmem, demem “niçin”
Hicranı yakar kalbi herze hiçin
Boynumda vebal, yara mahcup etme.

Kurbanı olmak savın baki sevinç.
Katlime ferman kastı hazır bilinç.
Olsa da ilelebet halim gülünç.
Kölenim daim, sana mahrum etme.

Dünyalık mala tamah kalpten taviz
Fikrimde yanık varsa zikrim dilsiz.
İstemem, hayırsız mülk kalsın ıssız.
Kalbime başka, hâşâ mahbup etme.

Yamalı gönlüm elli yerden sökük
Üstümde münkir, sözü aksak körük
Ne dese ardın sıra, kökten çürük.
Susmayan dili keme mahsus etme.

Nazarın ulvi, kudretimden bile
Gazabın hele, gelmemeli dile
Ellerim açık, dolsun nurun ile
Hülyası kırık, aklı mahfuz etme

Hüsranda seni fikre aciz beden
Günahım kumdur, zulmet denizinden
Ey nuru güneşi de gölgeleyen
Karanlık gece, yolu mahpus etme

Rehberin ışık tutsun önüm sıra
Kalemin kurşun olsun kalp yıkana
Gayeme ketse çökmem billur tahta
Şüphesiz birsin, gayra mahlûk etme
12.10.2009
-İST-