Ölüm öpüyor kar beyazı
Ayazı can vuruyor
Umut sırtlarında yükleri
Rüzgar keskini yüzleri
Gün yüzü görmeden
Bir ocak tüttürmeden
Bitmeden daha tüyleri
Kan kırmızı üstünde
Dalga dalga bir yıldızın
Bir hilalin peşinde
Bu milletin çocukları
Ölüm öpüyor kar beyazı
Ayazı can vuruyor
Arkalarında ordu
Önlerinde analar
Düşüyorlar teker teker
Ortası beyaz kefen
Olsan da feryat eden
Canda durmuyor ten
Ölüm öpüyor kar beyazı
Ayazı can vuruyor
Bir bekleyiş ölümüne
Bir bekleyiş acıya kan doğrayan
Sonra ufukta birkaç leke
Sıra sıra gidenlerden
Bir avuç umut
Bir avuç can pazarı
Şafaktan geriye kalan
Kocaman yürek yangını
El kadar bebeydiler
Hepimizden er’diler
Bu vatana neferdiler
Düşünmediler…
Tereddüt etmediler
Ölüm beyaz kefendi
Öldüler..
Tam tamına
120 kişiydiler
Murat Ginlik
Van, 1915 Ocak. Kış. 1. Dünya Harbi’nin ilk ayları. Eli tüfek tutan herkes Ruslarla ölüm kalım harbindeyken sınır birliklerinde cephane tükenir. Vanlı çocuklar gönüllü olurlar, yaşları 12 - 17 arasında değişen 120 isimsiz kahraman çocuk. Cephaneyi sırtlanırlar, karlı dağlarda günlerce, gecelerce yürürler.Ancak dönerlerken şiddetli bir kar fırtınasına yakalanırlar.Geriye ancak 40 kadarı dönebilir ama onlarında yarısı köyde can verirler.
Ben filmini ağlayarak izledim.Unutulmaması gerek o çocukların.
Murat GinlikKayıt Tarihi : 22.2.2010 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne diyelim?..
ruhlara yüzyirmi kere rahmet..
şiire on iki tane on puan..
Hepimizden er’diler
Bu vatana neferdiler
Düşünmediler…
Tereddüt etmediler
Ölüm beyaz kefendi
Öldüler..
Tam tamına
120 kişiydiler
NİÇE 120 LER GİTMEKTE,ONLARIN KIYMETİNİ NE KADARIMIZ BİLİYORUZ....ÇOK GÜZEL TEBRİKLER
TÜM YORUMLAR (7)