Yuvaya dönüş Şiiri - İsmet Anik

Ufuklar kararıp ay sararınca,
Minarelerden ezan başlayınca,
Kuşlar yuvasına kanat açınca
Yuvaya döndürür çoban türküsü.

Günün hasreti var inceden ince
Yaklaştıkça boğulurum sevince.
Oysa sabah gülüştük, gözlerince
Gülüşler gün boyu gönlümün süsü.

Sabah isteksiz zoraki adımlar,
Akşam yorgun, koşup eve damlar.
Yuvaya dönüşün heyecanı var.
Bir günün hasreti ömür törpüsü.

Bir anam var, bir yarim, bir de bacım
Bir de minik kızım, gönül ilacım.
Bekleyenlerim dört tane baş tacım
Birbirinden farklı hayat öyküsü

Anam var baştan ayağa cennet,
Ceylanım Babamdan emanet.
Yarim Allah'ın bahşettiği ziynet
Melek kızım hayatımın ülküsü.

Allah'ım merhamet et bana güç ver
Emanettir dördüde birer birer.
Onlarsız kul nasıl Cennete girer.
Hepsi ayrı ayrı Cennet övgüsü.

Bazen beklemem, ufuklar kızarsın,
Özleyince varsın iş yarım kalsın.
Haşır-neşir gönül muradını alsın
Dilimde yuvaya dönüş türküsü.