Yuvasızlar Şiiri - Erdem Bağcı

akşam olur gece çöker........
gün gibi yılda biterken........
evsiz yuvasız için çeker.......
soğuktan tir tir titrerken.......

dışarısı soğuk ve yağmur.......
yeri yaştır vede çamur.......
biz ise dört başı mamur........
büzüşür soğuk yüzünü öperken.......

yoktur sığınacak yerleri.......
soğuk soğuktur hayalleri......
.boşluğa kayan gözleri........
buruktur yaşlar dökerken.........

elini koynuna siper etmiş......
nefesine ısıtmayı emretmiş........
kalbine avunmayı öğretmiş........
sabırla uzanacak bir el beklerken......

kuru ekmek katığı su........
kış geliyor artmış kabusu.........
umudu yok ki olsun korkusu.........
geceyi omuzuna yüklerken.........

gece uzun gece ayaz.......
belki göremez gelse de yaz.......
kanı çekilmiş yüzü bem beyaz........
geçmiyor ki zaman daha çok erken.......

garip geldi garip gidiyor........
garip ne yapar kimse bilmiyor.......
herkesin keyfi yerin de görmüyor.......
sen bile sıcak yatağında ter dökerken.......

yuvasızlar yuvasızlar.......
düşündükce yüreğim sızlar........