YUVASIZ, YURTSUZ
Allah bir tek kulu yoksul etmeye,
Gizlerde hep ağlar yuvasız, yurtsuz.
Vicdansız varsıla muhtaç gitmeye,
Duldalarda ağlar aç, çıplak yurtsuz.
Derdini kimseye dökemeyenler,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta