Yuvasından düşmüş kuşlar gibiyim

&&
Bir dağ gibiyim.
Ormanların sessizliği var üzerimde
Koyaklar ıssız.
Kuşlar ötmüyor, ağaçlar üzerinde.
Yolcu geçmiyor, yollardan
Ki!
Bir ağaç gölgesine otururduk sohbet ederdik geçselerdi.
Onlarla.

&&

Ne oldu, bana!
Bir tuhaf durgunluk var üzerimde bu gün benim.
Sevgiden yoksunum, neşeden yoksunum.
Bir fırtına kopacak gibidir, duruşum.
Sanki!
Bilirim çok zaman böyle olur bende.
Kopardır, fırtınalar
Bir dokunan bin ah işitir, benden insanlar.

&&

Özlüyorum.
İstiyorum’ ki olayım, bir akarsu bir dere kenarında
Sular olsun çağlasın.
Ormanlar olsun, ruhumu dinlendirsin.
Kuşlar şarkılarını söylesin ağaçlarda, altında ben otururken
Yolcular geçsin, sohbet etsin dinlenirken
Ne güzel olurdu.
Yoksunum, şimdi hepsinden.
Yoksun!
Yuvasından düşmüş, çırpınan yavru kuşlar gibiyim şimdi ben.

&&

22 May. 19
Ahmet Yüksel Şanlı er