Yuvamız yıkıldı Daha Küçükken

Yuvamız yıkıldı daha küçükken
Anneden babadan sevgi görmeden
Kırıldı dalımız büyüyemeden
Harabız bir doğup bin kez ölmekten

Alet olduk düştük kötü yollara
Bahtımız emanet geçen yıllara
Kaçtıkça geliyor acılar başa
Kulak ver Allahım bu haykırışa

Umut bulmadık biz hayellerden
Dökülür kanlı yaş hep gözlerimden
Girdik çıkamadık derdin içinden
Boyun büktük kadere biz istemeden

Hakkımız deyilmiş bir kere gülmek
Herkez gibi yaşayıp gönülden sevmek
Mutluluk nedense bizden çok uzak
Yazımız bir doğup binkere ölmek