Yuvadan Uçan Kuş Şiiri - Ahmet Mansuroğlu

Eşref dünkü küçüğüm benim
Efendisiydin ilk, orta, lisenin
Şimdi öğretmensin talebeler senin,
Onlarla üzülüp gülmesini bil oğlum.

Ayrılık zor haklısın, üzüntü keder niye,
Balıkesir'e gönderdim çevrene ışık saçasın diye,
Okutacağın yavrular sana en güzel hediye
Onlara kendini adamayı bil oğlum.

Yıllar yılı senin varlığına alıştık,
Ülkene en verimli olasın diye çalıştık,
Yolcu ederken annenle üzgün üzgün bakıştık,
Bizden kopan ışıksın çevreni aydınlat oğlum.

Şimdi oturduğun koltuk, yatağın boş
Evimiz sesiz evimiz loş
Sen hiç durmadan iyiye güzele koş
Şimdi bizim değil tüm annelerinsin oğlum.

Atatürk ilkeri yolun olsun,
Kalbin vatan, millet aşkıyla dolsun,
Annen sensizlikte eriyip solsun,
Sen solmayan güneş olmasını bil oğlum.

Selam tüm sınıfına öğretmenin babasından,
Kucak dolusu sevgi yetiştiren anasından,
Eğer bir kuş uçurduksa yuvasından
Uçan kuşu vatana adadık oğlum..

(Oğlum Eşref'e öğretmenliğe başladığı gün için)

Antakya - Hatay