Yuvadan Düşmüş Bir kuş Gibi

Yuvadan Düşmüş Bir Kuş Gibi

Yuvadan düşmüş bir kuş gibi gönlüm
Titrek, çaresiz, ürkek ve üşümüş
Çırılçıplak.
Yetersiz kanat çırpınışları ile
Umut tüketmekte an be an…

Kalmadı,
Gökyüzüne kanat çırpma hayalleri
Rüyalar ülkesine dalış ümitleri…
Fırtına ve çekimlere,
Meydan okuma cesareti tükendi,
Aydınlık günlerin umudu yok artık.

Derdin neydi ey gönül?
Uçan özyarının ardından
Gitme hevesin,
Kısa bir hasrete son verme çaban
Yuvadan düşen kuşa çevirdi seni.
Şimdi bekle artık
Özyarın tutsun da kaldırsın
Yok olmanın eşiğinden seni…