Yuvada Yaşayan O Kız Çocukları

Yuvada Yaşayan O Kız Çocukları

Gökyüzü gözlerine inmiş o çocukların
Bakışları matemlidir
Çayları soğuk, ekmekleri kurudur o yavrucukların
Ve sıcak bir yuvaya hasrettirler

Onların saçlarını sabahları anneleri taramaz
O saçlar kırık pencerenin rüzgarları okşar
O yitik kurdelelerini anneleri aramaz
Yardımlarına başka insanlar koşar

Onlar talihsiz bir babanın
Kader kurbanı bir annenin
Kalplerinde dinmek bilmeyen o sızıları var
Mazilerini mazide arayan o yuvanın kızlarıdır onlar

Soruyorum size, hanginiz geceleri uyandınız bir garip korku ile?
Onlar uyandı, yataklarından sıçrayarak, ağladıklar bile bile
Onlar ağlayarak inerken hayat merdivenlerini başkaları çıkacak güle güle
O kızların saçlarını okşayacak olmayacak okullarından takdir getirseler bile

Siz o çocukların yerinde olmaktan korktunuz mu hiç?
Ben korktum, sormam bile suç
Gözlerinde gördüm o sevgiyi, zira tatmam da güç

Onlar doğuştan acılarını yanlarında getiren o kız çocuklarıdır
Anne karnında sevgisini yitiren
Öpüp, koklayarak bırakılan
Sevgisini başka insanlarda arayan,
yuvada yaşayan o kız çocuklarıdır

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Hande Ortay
(İstanbul) 16:59