Yuttun Gözlerimi Şiiri - Kenan Ziya Akbaba

Güzeller konağı vahayken gönlüm
Öyle bir vurdun ki çöle döndüm ben
Gönlünün hep çalan parçasıyken yar
Susturdun sonunda lala döndüm ben

Ummanda seyreden bir gemi gönlüm
Hep acı çekmekle geçti bu ömrüm
Kara gözlerini kalbime ördüm
Yuttun gözlerimi köre döndüm ben

Bal toplayan arı için çiçekken
Sevdanı gönlüme yar gömecekken
Aşk denen masaldan tam inecekken
Seller iz bırakmış yola döndüm ben

Bin umutla sarılmışken yaşama
Karardı gündüzüm döndü akşama
Dilim varmıyor ki söyleyem sana
Aşkından felç olmuş kula döndüm ben