yıkamadığımız oyunlar karşısında. Bugün aynaya baktım kendimi yazmaya başlarken düşüncelerim karıştı aynanın karşısında düşüncelerimle kendimle bocalarken yılların zamanın nede çabuk geçtiğini gördüm büyümüşüm olgunlaşmışım çocukca bakışlarım karşısında inanmak istemesemde içimi acıtsada gözümden süzülen iki damla yaş vardı camdaki yağmur taneciği gibi.
Soluk tenli bir fotoğraf gibi kendime baka kaldım aynadaki benmiydim acaba yıllar benden neler alıp götürmüş bana sormadan hoşcakal demeden
çocukca hayallerim vardı temiz masumca kendimce güldüğüm mutlu olduğum kendime sorduğum yapmak istediklerim vardı daha çok erkendi zamanmı kısıtlıydı yoksa benmi geç kalmıştım.
Acılarımı yuttum vede sustum huzurdu aradığım anlaşılmakdı sevilmekdi sevmekdi hiç kimse beni ben gibi sevmedi sevemedi buralar cehennem oldu bana yanıp kavrulsamda
YUTTUM VEDE SUSTUM..!
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta