Yutsaydım eğer,birgün kusardım ihanetini..
Fazlasıyla sınanmıştı sevdası iki gönlün bir kanatla uçarken; gereği yoktu jilet kesiği sözlerin ve dahi şifası namümkün sayrılığın..
Evlat acısı gibi çöreklendi kalbimin en huzurlu yerine ihanetin! Hani söylenir durur ya “ummazdım senden böylesini”
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla