Türk alfabesinde yirmi birinci
Harftir R, bilene tıpkı bir inci!
Hakkını verenin güçlü bilinci;
R’yi yutmuyorum, ne mutlu bana!
İncelik, kibarlık sanıp yutarlar,
Belki bu yanlışı kasten yaparlar!
Dili yozlaştırıp kına yakarlar;
R’yi yutmuyorum, ne mutlu bana!
Dangalak yapılar hep özenirler;
Entel geçinerek pek bezenirler!
Dil kültürü nanay, boş gezinirler;
R’yi yutmuyorum, ne mutlu bana!
Fazla uzatmaya zinhar gerek yok;
Şaklaban laflara karnımız hep tok!
Aksini savunan dangozlar pek çok;
R’yi yutmuyorum, ne mutlu bana!
Ya vardır ya yoktur, ortası olmaz;
Mademki var, asla yok saymak olmaz!
Filolog, filozof olsan da olmaz;
R’yi yutmuyorum, ne mutlu bana!
03.04.2015
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 3.4.2015 02:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel ve görkemli Türkçemizdeki /-R-/ sesinin hakkını tam olarak veremeyişin nedeni bir sağlık sorunu ise, bu bağlamdaki kişiler taşlamamın dışındadır. Kullanmak zorunda kaldığım bir miktar ‘argo’ için özür dilerim. Saygıyla.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!