Ağızdan çıkan sözün kökü yürekte değilse tutkudur,
İnsan oğludur,işine geldiği kadar lafının ardında durur,
İki gün öv,sonra bırak da gör bak bakalım nasıl kudurur,
Gösterme söz yaralarını dost sandıklarına,ilk oradan vurur.
Aldanmayın diyemem kanmak beşerin huyudur,
Gönül çareyi diğer yaralı yüreğe sığınmakta bulur,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Hürmetler ediyorum efendim güzel gönlünüze.
Şimdi gönlüm sana göçebe bir sığıntı gibi sokulur,
Erbabı isen gör bak bu tezgahta ne kilimler dokunur,
Türküler söylenir,nakışlar işlenir,ilmeklerinden okunur,
Gönlün savrulma vaktidir,hazanın sonu mu diye yutkunur.
Guzel dortlukler , tebrikler . Saygilarimla ( Suayip Resadoglu )
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta