Ağızdan çıkan sözün kökü yürekte değilse tutkudur,
İnsan oğludur,işine geldiği kadar lafının ardında durur,
İki gün öv,sonra bırak da gör bak bakalım nasıl kudurur,
Gösterme söz yaralarını dost sandıklarına,ilk oradan vurur.
Aldanmayın diyemem kanmak beşerin huyudur,
Gönül çareyi diğer yaralı yüreğe sığınmakta bulur,
Aç gözünü iyi bil geçmişin acıları bir şekilde uyutulur,
Sızısı kalır tutamadığın sözlerin,yürek içinden kavrulur.
Şimdi gönlüm sana göçebe bir sığıntı gibi sokulur,
Erbabı isen gör bak bu tezgahta ne kilimler dokunur,
Türküler söylenir,nakışlar işlenir,ilmeklerinden okunur,
Gönlün savrulma vaktidir,hazanın sonu mu diye yutkunur.
Kayıt Tarihi : 22.11.2014 10:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Gebel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/22/yutkunuyorum-3.jpg)
Erbabı isen gör bak bu tezgahta ne kilimler dokunur,
Türküler söylenir,nakışlar işlenir,ilmeklerinden okunur,
Gönlün savrulma vaktidir,hazanın sonu mu diye yutkunur.
Guzel dortlukler , tebrikler . Saygilarimla ( Suayip Resadoglu )
TÜM YORUMLAR (2)