Necdet Arslan - Yutkunuş krizleri Şiiri ...

ebemkuşağını giyindim mavi yağmurdum içindeyim düşün
takıldım ıslak saçlarına ikindilerde lodostan tanıdım bakışlarını
söyledim durdum , söylenmek yaralı martı sesli bahar hasadı
karıştım yakınlığına çabucak kayboldum sürüklediğin yerlerinde
yalnızlığın simgesine ödünç verdim baş harflerimi
yoktum nefes alıp verenlere sordum nerdeyim
gölgeni saklayan odanın ışıkları sönmüştür orada kalmışsa çıplaklığım