gün gelir unutursun
tüm maviliklerini hayatın
gizlendiğin siperler dar gelmeye başladığında
alt tarafı yalnızlık dediğin her şey
kocaman bir yara olur ruhunda
omurgan çökerken birer birer
kahkaha ile güler şerden beslenenler
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta